Mijn jeugd

Ik ben als klein mannetje opgegroeid in mijn geboortestad Purmerend. Ik woonde het grootste deel alleen bij mijn moeder die vaak 's avonds in de kroeg werkte. Daardoor was ik veel op mezelf aangewezen en dit gaf tot mijn pubertijd geen problemen. Ik ging op tijd naar bed en maakte zelf eten totdat ik mijn 13e niet alleen de verantwoordelijkheden begon te begrijpen maar ook de vrijheden ging ontdekken.

Eerste keer drugs gebruiken

In mijn jeugd ging ik vaak met oudere jongens om. Deze jongens waren al bezig met roken en weed roken. Vaak was er niemand als ik thuis kwam en dit gebruikte ik om een keer te proberen weed te roken. Niemand die er achter kon komen als ik thuis kwam met rode ogen. Het gevoel vond ik best lekker. Ik werd er ontspannen van en sliep er ook heerlijk van. Het weed roken werd meer en meer en zelfs als mijn moeder thuis was. Het moest ook een keer gebeuren dat zij er uiteindelijk achter kwam. Vader werd gebeld en kon daarna echt wel een tijd stoppen uit angst dat ik deze confrontatie weer moest beleven.

Verder experimenteren

Tot mijn 16de ging ik wel eens uit maar niet naar grotere feesten. Eenmaal 16 jaar geworden, ging ik met vrienden naar grotere feesten en nam al snel een xtcpil . In het begin was het gewoon af en toe een pilletje maar al snel kon ik niet meer uit gaan zonder xtc te gebruiken. Twee jaar later leerde ik ook de coke kennen. Dit was toen voor mij echt DE drug. In het weekend kon het nooit teveel zijn en later zelfs door de weeks ook. Omdat dit best een dure hobby was kon ik dit niet meer betalen. Ik besloot om er zelf maar in te gaan handelen, zodat het mij niet veel zou kosten, maar dat ik er juist geld aan kon verdienen. Iedere keer als ik wat inkocht moest ik het zelf ook proberen, dit om te weten of het wel goed was. Ik wou het gevoel ook niet meer kwijt als ik eenmaal wat genomen had. Het gebruik werd alleen maar meer en meer en de verkoop ook. We gingen zelfs naar het buitenland, want daar lag het echte geld.

Bekering van een zondig leven

De handel naar het buitenland werd steeds zwaarder. Je kon steeds minder verdienen en er kwam ook een golf van rip partijen. Door de rip partijen werd ik steeds voorzichtiger en om de kosten te drukken gingen we zelf de drugs vervoeren naar het buitenland. Dat scheelde weer kosten om iemand daarvoor in te huren. Eén dag toen ik met een compagnon naar Duitsland was gegaan om daar drugs af te leveren, ging onderweg de auto stuk. De koelvin wou niet meer draaien. Hierdoor moesten we op de terug weg om de +-40 km stoppen. Eenmaal terug gekomen in Purmerend zei ik dat ik eerst even een borrel wou drinken voordat we naar huis zouden gaan. We hadden immers een hele lange dag achter de rug. Mijn eerste borrel en tevens me laatste borrel werd echter verstoord. De eigenaar van de kroeg kwam naar mij toe en zei dat er ik naar buiten moest, omdat iemand mij zocht. Ik zei eerst me borrel opdrinken dan kom ik. Er zou vast een ontevreden klant zijn of gewoon iemand die ruzie zocht. Eenmaal de deur uit stonden er twee agenten op me te wachten. Ik moest mee gaan. Onderweg vroeg ik waarom ik mee moest, maar dat zou ik wel op het bureau horen zeiden zij. Er gingen heel veel gedachtes door me heen. Me compagnon was al met een andere auto mee genomen. Eenmaal op het bureau zeiden ze dat we tot de volgende ochtend in een cel moesten wachten totdat er recherche zou zijn om ons te verhoren. Er ging heel veel door me hoofd heen, vooral de angst dat ze ons misschien zouden hebben gevolgd vanaf Duitsland. Als dit de reden zou zijn dan konden we wel 6 jaar voor de kiezen krijgen. Dit is de straf voor internationale drugshandel. Die tijd was mijn vriendin ook zwanger en kon dat dus echt niet gebruiken. Met mijn vriendin was ik al een paar keer naar de kerk gegaan, maar had daar niet veel mee. Ik had wel gehoord dat God van ons houdt en dat wij tijdens ons gebed alles van Hem mogen vragen. Dit ging ook door mijn gedachten heen. In mijn celletje dacht ik oké God ik zal het proberen. Ik ging op me knieén en ging bidden en zei dat ik Hem nu echt nodig heb en dat ik er wil zijn voor mijn vriendin en kindje en niet 6 jaar de bak in. Ik beloofde dat als Hij me hier weg zou halen ik me leven aan God zou geven. Nu deed ik mijn ogen open en stond op, maar niks was er gebeurd. Ik was nog steeds in dat zelfde celletje. Ik dacht bij mezelf dacht ik al. Het zou heus niet waar zijn dat ik hier weer weg mag. Een half uur later (dit was om 5 uur in de ochtend). Werd de deur van mijn celletje open gedaan en zei de agent je mag gaan. Ik zei oké, maar waarvoor was ik hier nou?. Hij zei hierop ga nou maar voordat ik me bedenk. Dit was een rare uitspraak, maar liet het me niet nog een keer zeggen. Naar deze ervaring kon ik niet anders dan geloven dat er inderdaad met gebed alles mogelijk is. Ik stopte meteen met drugshandel en mijn drugsgebruik van elke dag naar weekend en van weekend naar helemaal niks meer.

God ging door met mijn leven

Elke dag leerde ik meer van de Here. Ik ging de bijbel lezen en kreeg steeds meer verlangen om te bidden. Nu wou ik ook graag in Zijn koninkrijk gaan werken en wel door te evangeliseren en zending. Voor de zending wilden mijn vrouw en ik graag een stichting op richten, maar hadden daar helemaal geen geld voor. Door veel gebed heeft God ons hierin voorzien en hebben we het geld gekregen om een stichting op te richten. En zelfs nu gaat God door. We leren steeds meer mooie mensen kennen en hebben nu binnen de stichting Freedom In Christ een fantastische groep van 9 werkers van God. Met in 3 hoofdpeilers verdeeld zending, evangelisatie en church trips (jongerenwerk) Wilt u meer weten over mijn getuigenis of over het werk wat wij nu doen? Neem dan contact op via andy.jobben@freedom inchrist.nl of kijk op onze website www.freedominchrist.nl

www.freedominchrist.nl

Vragenrubriek

Vragen van andere lezers en antwoorden van onze deskundigen. Of stel zelf je vraag in onze vragenrubriek

Christelijke E-Books

Lees gratis christelijke E-Books via onze website.